Leestijd: 2 minuten
Door: Heijplaat Online

Laatste update: 16 september 2025, 20:14

Je hebt van die tradities die warm en gezellig voelen. Poffertjeskraam? Heerlijk. Schminken? Ja, dat hoort erbij. Muziek in het paviljoen? Absoluut, laat maar komen. Maar dan, op het moment dat ik het programma voor het dorpstuinfeest doorneem, zie ik het weer staan: Modelbotenvereniging Hoogvliet.

En daar haak ik dus af.

Want laten we eerlijk zijn: het is ieder jaar hetzelfde. Dezelfde glimmende bootjes, zorgvuldig neergezet alsof het kostbare museumstukken zijn. Ergens begrijpelijk – er is tijd, aandacht en liefde in gestoken – maar het is ook een dorpsfeest. En dorpsfeesten draaien niet om “kijken met je handen op de rug”.

Ik zie het beeld zo weer voor me: een nieuwsgierig kind dat iets te dicht bij een boot komt. Nog voordat er een vingertje het water raakt, klinkt er een streng “NIET AANKOMEN!”. Alsof die boot ter plekke zou ontploffen. Het kind schrikt, druipt af, en gaat op zoek naar iets waar het wel mag meedoen. En ik voel mijn irritatie stijgen: waarom staan die boten er eigenlijk? Voor de sier? Voor de foto in het wijkblad?

Ik begrijp heus dat je zuinig bent op je hobby. Maar een dorpsfeest is toch niet bedoeld als afgeschermde tentoonstelling? Laat kinderen iets besturen, laat ze voelen hoe het is om een bootje door het water te laten glijden. Of kom anders gewoon een keer níet. Want eerlijk, ik heb weinig zin om weer toeschouwer te zijn bij een decoratief stukje modelbouw waar niemand echt iets aan heeft.

Dus ja, dit jaar haak ik af bij de aankondiging. Ik gun iedereen een mooie middag, met muziek, schmink en gezelligheid. Maar zodra de modelbouwers uit Hoogvliet hun boten optuigen, weet ik: ik sla even over.

Wilt u ook een column insturen over iets dat u bezighoudt in de wijk, net zoals deze bewoner heeft gedaan? Mail uw bijdrage naar info@heijplaatonline.com.